اَلثَّبْطُ [ešamp;-šamp;ebṯ] (رَبْطٌ [rabṯ] vezninde) Bir kimseyi işinden oyalayıp ʹavk ve tevkîf eylemek ve geciktirmek maʹnâsınadır; yukâlu: ثَبَطَهُ عَنِ الْأَمْرِ ثَبْطًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا عَوَّقَهُ وَبَطَّأَ بِهِ عَنْهُ Ve
ثَبْطٌ [šamp;ebṯ] ve
ثَبَطٌ [šamp;ebaṯ] (fethateynle) Dudak tepsirip şişmek maʹnâsınadır; yukâlu: ثَبَطَتْ شَفَتُهُ ثَبْطًا وَثَبَطًا إِذَا وَرِمَتْ Ve bir kimseyi bir iş üzere ikâme ve tevkîf eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: ثَبَطَهُ عَلَى الْأَمْرِ إِذَا وَقَفَهُ عَلَيْهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı