اَلثَّبِيتُ [ešamp;-šamp;ebît] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Sâbit ve pâyidâra denir, niteki zikr olundu. Ve dilîr ve bahâdır şehsuvâra ıtlâk olunur, فَارِسٌ [fâris] ve شُجَاعٌ [şucâʹ] maʹnâsına, cenkte firâr eylemeyip pâyidâr olduğu için. Sâ΄ir ümmehâtta yalnız شُجَاعُ [şucâʹ] ile müfesser ve فَارِسُ [fâris]e sıfat vâkiʹ olmuştur. Ve
ثَبِيتٌ [šamp;ebît] ʹAkl ve rüşd ve tedbîri sâbit ve muhkem olan adama ıtlâk olunur ki efʹâl ve akvâlinde zellât ve sakatât eseri olmaya; yukâlu: رَجُلٌ ثَبِيتٌ أَيِ الثَّابِتُ الْعَقْلِ Ve seğirtmek husûsunda uz ve hâzık olan ata ıtlâk olunur ki hazâkati sebebiyle tökezimeyip sürçmez olur; yukâlu: فَرَسٌ ثَبِيتٌ أَيْ ثَقِفٌ فِي عَدْوِهِ Ve
ثَبِيتٌ [Šebît] Esâmî-i ricâldendir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı