اَلْجَهْوَةُ [el-cehvet] (cîm-i meftûha ile) Açık dübüre denir, جَهْوَاءُ [cehvâ΄] dahi denir, حَمْرَاءُ [ḩamrâ΄] ve سَكْرَى [sekrâ] veznlerinde. Mütercim der ki Esâs’ta mersûmdur ki keçiye demişler ki يَا عَنْزُ قَدْ أَقْبَلَ الْقَرُّ Yaʹnî “Mevsim-i berd ü şitâ΄ geliyor, muhâfaza-i vücûdun için ne ʹudde iʹdâd eyledin?” Keçi bunu işittikte: يَا وَيْلِي مَا لِي سِلَاحٌ اَلْإِسْتُ جَهْوَى وَالذَّنَبُ أَلْوَى فَأَيْنَ الْمَأْوَى Yaʹnî “Kuyruğum eğri ve götüm açık, sığınacak yer neredir?” Ve
جَهْوَةٌ [cehvet] Tepeye denir, أَكَمَةٌ [ekemet] maʹnâsına. Ve pek koca deveye denir, قَحْمَةٌ [ḵaḩmet] maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı