اَلْحَاقِنُ [el-ḩâḵin] Şol yeni aya denir ki arkası aşağıya doğru yatık ve uçları yukarı semte mâ΄il ola; yukâlu: طَلَعَ الْهِلَالُ حَاقِنًا وَهُوَ الَّذِي ارْتَفَعَ طَرَفَاهُ وَاسْتَلْقَى ظَهْرُهُ Ve
حَاقِنٌ [ḩâḵin] Tuluma süt cemʹ eden adama denir; ve minhu’l-meselu: “أَنَا مِنْهُ كَحَاقِنِ الْإِهَالَةِ” أَيْ حَاذِقٌ بِهِ Yaʹnî “Ben o husûsta üstâz ve hâzıkım” diyecek yerde îrâd olunur, zîrâ tulumun yağını tuluma çeken kimse gereği gibi bürûdet bulduğunu teyakkun eylemedikçe çekmez, zîrâ ıssı olursa tulum muhterak olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı