اَلْجَشَّاءُ [el-ceşşâ΄] أَجَشُّ [eceşş]in mü΄ennesidir. Ve
جَشَّاءُ [ceşşâ΄] Çınraması yoğun yaya ıtlâk olunur; yukâlu: قَوْسٌ جَشَّاءُ أَيِ الْغَلِيظَةُ الْإِرْنَانِ Ve şol düz ve yumuşak yere denir ki gerçi molozlu olup lâkin hurmâ dikmeğe salâhiyyeti ola; yukâlu: أَرْضٌ جَشَّاءُ أَيْ سَهْلَةٌ ذَاتُ الْحَصْبَاءِ صَالِحَةٌ لِلنَّخْلِ
الْجُشَأَةُ [el-cuşe΄et] (cîm’in zammıyla هُمَزَةٌ [humezet] vezninde) ve
الْجُشَاءُ [el-cuşâ΄] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) ve
الْجُشْأَةُ [el-cuş΄et] (عُمْدَةٌ [ʹumdet] vezninde) ondan ismdir, geğirmeğe denir; Fârisîde ârûg derler.
اَلْجُشَاءُ [el-cuşâ΄] (bi-zammi’l-cîmi ve’l-meddi) Bi-maʹnâhâ. Kâle’l-Aṡmaʹî: هُوَ عَلَى فُعَالٍ كَأَنَّهُ مِنْ بَابِ الْعُطَاسِ وَالْبُوَالِ وَالدُّوَارِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı