اَلْإِخْتِلاَطُ [el-iḣtilâṯ] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Karışmak maʹnâsınadır; yukâlu: خَلَطَهُ بِهِ فَاخْتَلَطَ أَيِ امْتَزَجَ Ve at kısmı seğirtmekte süstlük edip ʹuhde-i iktidârından taksîr eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir ki murâd karışık seğirtmektir; yukâlu: إِخْتَلَطَ الْفَرَسُ إِذَا قَصَّرَ فِي جَرْيِهِ Ve bir adamın ʹakl ve şuʹûru fâsid ve tebâh olmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: إِخْتَلَطَ الرَّجُلُ إِذَا فَسَدَ عَقْلُهُ Ve deve tavlanmak maʹnâsına müstaʹmeldir ki lahmı şahmına muhtelit olur; yukâlu:إِخْتَلَطَ الْجَمَلُ إِذَا سَمِنَ Ve mine’l-emsâli: “إِخْتَلَطَ اللَّيْلُ بِالتُّرَابِ” ve “اخْتَلَطَ الْحَابِلُ بِالنَّابِلِ” ve”اخْتَلَطَ الْمَرْعِيُّ بِالْهَمَلِ” ve “اخْتَلَطَ الْخَاثِرُ بِالزُّبَّادِḢ Yaʹnî “Gece toza toprağa ve sayda ağ nasb eden kimse ok atanlara ve çobanlı sürü müseyyeblere ve koyu süt fâsid kere yağına karıştı.” Bu dört mesel bir mâdde çaparızlanıp şûrîde ve mübhem ve müştebih oldukta darb olunur.
اَلْإِخْتِلَاطُ [el-iḣtilâṯ] (hemzenin ve tâ’nın kesriyle) Karışmak; yukâlu: خَلَطَهُ فَاخْتَلَطَ Ve ʹakl fâsid olmağa dahi derler; yukâlu: إِخْتَلَطَ فُلَانٌ إِذَا فَسَدَ عَقْلُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı