فَرَا [ferâ] lafzı burada hemzeden mücerreddir; zîrâ kelâm-ı mezbûr mesel olup ve meseller vakf-ı ahîr üzere mevzûʹdur ve maʹnâsı “Cümle şikâr, hımâr-ı vahşî derûnunda mündericdir” demektir. Menşe΄i budur ki bir gürûh sayyâdlar şikâra çıkıp kimi hargûş ve kimi âhû makûlesi hayvânlar sayd ve birisi bir yaban eşeği şikâr edip ser-gerdelerine getirdikte o, hurdeleri tarh ve yaban eşeğini ahz ve istihsân ederek kelâm-ı mezbûru îrâd eyledi. Gûyâ ki ekber-i sayd olmakla mecmûʹunun makâmında olmuştur. Baʹdehu kesîr makâmına kâ΄im olan bir şey΄-i ʹazîm hakkında darb eylediler. Mü΄ellif كُلُّهُ دُونَهُ ʹibâretiyle tefsîr eylemekle gayrılar onun mertebesine vâsıl ve onda olan kesret-i lahm sâ΄irde hâsıl değildir demek dahi muhtemeldir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı