mucn ~ مُجْنٌ

Kamus-ı Muhit - مجن maddesi

اَلْمُجُونُ [el-mucûn] (cîm’le قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Bir nesne pek ve sulb ve galîz olmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَجَنَ الشَّيْءُ مُجُونًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا صَلُبَ وَغَلُظَ Zikri âtî مَاجِنٌ [mâcin] bundan me΄hûzdur. Ve

مُجُونٌ [mucûn] ve

مَجَانَةٌ [mecânet] (أَمَانَةٌ [emânet] vezninde) ve

مُجْنٌ [mucn] (mîm’in zammıyla) Bir kimse kıllet-i hayâdan nâşî kavl ve fiʹlinde bî-bâk ve lâübâlî olmak maʹnâsınadır, gûyâ ki pek yüzlü olmakla aslâ utanıp kayırmaz olur; yukâlu: مَجَنَ الرَّجُلُ مُجُونًا وَمَجَانَةً وَمُجْنًا إِذَا كَانَ لَا يُبَالِي قَوْلًا وَفِعْلًا

اَلْمِجَنُّ [el-micenn] ve

اَلْمِجَنَّةُ [el-micennet] (mîm’lerin kesriyle ve cîm’lerin fethiyle) ve

اَلْجُنَانُ [el-cunân] ve

اَلْجُنَانَةُ [el-cunânet] (cîm’lerin zammıyla) Kalkana denir, تُرْسٌ [turs] maʹnâsına, sâtir olduğu için; ve tekûlu’l-ʹArab: قَلَبَ فُلَانٌ مِجَنَّهُ أَيْ أَسْقَطَ الْحَيَاءَ وَفَعَلَ مَا شَاءَ أَوْ مَلَكَ أَمْرَهُ وَاسْتَبَدَّ بِهِ Yaʹnî “Hayâ΄ ve hicâbı bertaraf edip bî-pervâ dilediğini işler oldu” yâhûd “Zimâm-ı umûru yed-i gayrda iken şimdi hod-be-hod umûrunu kabza-i irâde vü istiklâline aldı” diyecek yerde îrâd olunur. Ve

مِجَنٌّ [micenn] وِشَاحٌ [vişâḩ] maʹnâsınadır ki nisvân-ı ʹArab zînetlerindendir.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı