اَلْمُجُونُ [el-mucûn] (cîm’le قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Bir nesne pek ve sulb ve galîz olmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَجَنَ الشَّيْءُ مُجُونًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا صَلُبَ وَغَلُظَ Zikri âtî مَاجِنٌ [mâcin] bundan me΄hûzdur. Ve
مُجُونٌ [mucûn] ve
مَجَانَةٌ [mecânet] (أَمَانَةٌ [emânet] vezninde) ve
مُجْنٌ [mucn] (mîm’in zammıyla) Bir kimse kıllet-i hayâdan nâşî kavl ve fiʹlinde bî-bâk ve lâübâlî olmak maʹnâsınadır, gûyâ ki pek yüzlü olmakla aslâ utanıp kayırmaz olur; yukâlu: مَجَنَ الرَّجُلُ مُجُونًا وَمَجَانَةً وَمُجْنًا إِذَا كَانَ لَا يُبَالِي قَوْلًا وَفِعْلًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı