اَلتَّهْجَاءُ [et-tehcâ΄] (tâ’nın fethi ve hâ’nın sükûnu ve elifin meddiyle) Bi-maʹnâhu kezâlik; tekûlu: هَجَوْتُهُ هَجْوًا وَهِجَاءً وَتَهْجَاءً Ve
هَجْوٌ [hecv] ʹAvret, erinin sohbetin zemm etmeğe dahi derler; yukâlu: تَهْجُو الْمَرْأَةُ زَوْجَهَا أَيْ تَذُمُّ Ve
هَجْوٌ [hecv] Hurûf-ı hecâyı telaffuz etmeğe dahi derler. Ve
هِجَاءٌ [hicâ΄] (dahi hâ’nın kesriyle) Bu maʹnâyadır; tekûlu: هَجَوْتُ الْحُرُوفَ هَجْوًا وَهِجَاءً إِذَا تَهَجَّيْتَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı