هَجْمَةُ الشِّتَاءِ [hecmetu’ş-şitâ΄] Eyyâm-ı şitânın şiddet-i berdinden ʹibârettir. Ve
هَجْمَةُ الصَّيْفِ [hecmetu’ṡ-ṡayf] Yaz eyyâmının şiddeti-i harr ve germiyyetinden ʹibarettir; tekûlu: نَحْنُ فِي هَجْمَةِ الشِّتَاءِ أَوِ الصَّيْفِ أَيْ فِي شِدَّةِ بَرْدِهِ أَوْ حَرِّهِ
اَلْهَجْمَةُ [el-hecmet] (hâ’nın fethi ve cîm’in sükûnuyla) Şol deve sürüsüdür ki ekalli kırk ʹaded ola ilâ-mâ belega. Ve هُنَيْدَةٌ [huneydet] sîga-i tasgîr üzere yüz ʹadeddir fakat. Ve
هَجْمَةُ الشِّتَاءِ [hecmetu’ş-şitâ΄] Şiddet-i şitâya derler. Ve
هَجْمَةُ الصَّيْفِ [hecmetu’ṡ-ṡayf] Şiddet-i harre derler. Bu zikr olunan Ebû ʹUbeyd rivâyeti üzeredir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı