Kamus-ı Muhit - الخدمة maddesi

اَلْخَدْمَةُ [el-ḣadmet] (ḣâ’nın fethiyle) Leyl ve nehârdan bir sâʹate denir; yukâlu: مَضَتْ خَدْمَةٌ مِنْ لَيْلٍ أَوْ نَهَارٍ أَيْ سَاعَةٌ

اَلْخُدْمَةُ [el-ḣudmet] (غُرْفَةٌ [ġurfet] vezninde) خَدْمَاءُ [ḣadmâ΄] lafzından ismdir, حُمْرَةٌ [ḩumret] gibi.

اَلْخِدَمَةُ [el-ḣidemet] (عِنَبَةٌ [ʹinebet] vezninde) Kayışa denir.

اَلْخِدْمَةُ [el-ḣidmet] (ḣâ’nın kesriyle ve fethiyle) Bir adamın işini gücünü görüp bendelik ve pîşkârlık eylemek maʹnâsınadır ki tahrîfle hizmet eylemek taʹbîr olunur; yukâlu: خَدَمَهُ خِدْمَةً وَخَدْمَةً مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالْأَوَّلِ إِذَا عَمِلَ لَهُ

اَلْخَدَمَةُ [el-ḣademet] (fetehâtla) Şol halka tarzında kalın ve muhkem tasmaya denir ki devenin bileğine bağlayıp ona devenin ayağına diktikleri çarığı bend ederler. Ve bir yerde dâ΄ire olmuş nâs halkasına denir; ve minhu yukâlu: فَضَّ اللهُ خدَمَتَهُمْ أَيْ فَرَّقَ جَمْعَهُمْ Ve

خَدَمَةٌ [ḣademet] Halhâla ıtlâk olunur; yukâlu: جَاءَتْ وَفِي رِجْلِهَا خَدَمَةٌ أَيْ خَلْخَالٌ Ve baldıra ıtlâk olunur;cemʹi خَدَمٌ [ḣadem] gelir hâ’sız ve خِدَامٌ [ḣidâm] gelir, كِتَابٌ [kitâb] vezninde.

Vankulu Lugatı - الخدمة maddesi

اَلْخِدْمَةُ [el-ḣidmet] (ḣâ’nın kesri ve dâl’ın sükûnuyla) Bir kimseye kulluk etmek; yukâlu: خَدَمَهُ يَخْدُمُهُ خِدْمَةً مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ

اَلْخَدَمَةُ [el-ḣademet] (fethateynle) Deve bileğinde olan kayıştır ki ona deve ayağına diktikleri çarığı bağlarlar. Ve bu sebebden halhâla dahi خَدَمَةٌ [ḣademet] derler, zîrâ ki gâh olur halhâlı kayıştan edip üzerine altın ve gümüş tezyîn ederler.