اَلْخُنُوفُ [el-ḣunûf] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Darılmak maʹnâsınadır; yukâlu: خَنَفَ فُلاَنٌ خُنُوفًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا غَضِبَ
اَلْخَانِفُ [el-ḣânif] ve
اَلْخَنُوفُ [el-ḣanûf] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) Zikr olunan خِنَافٌ [ḣinâf] ile muttasıf deveye denir; cemʹi خُنُفٌ [ḣunuf]tur, كُتُبٌ [kutub] vezninde; yukâlu: جَمَلٌ خَانِفٌ وَخَنُوفٌ وَنَاقَةٌ خَنُوفٌ أَيْ مُتَّصِفٌ بِالْخِنَافِ Ve
خَانِفٌ [ḣânif] Burnu havâda olan hod-bîn ve müdemmag kimseye denir; yukâlu: رَجُلٌ خَانِفٌ أَيْ شَامِخٌ بِأَنْفِهِ كِبْرًا
اَلْخَنُوفُ [el-ḣanûf] (ḣâ’nın fethi ve nûn’un zammı ve meddiyle) Zikr olunan sıfatla mevsûf olan deve; yukâlu: نَاقَةٌ خَنُوفٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı