اَلدَّحُولُ [ed-deḩûl] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) Şol eşme kuyuya denir ki kazılıp lâkin kazıldığı yerden râst su bulunmayıp sağ yâ sol duvarlarından su eseri belirmekle onların altından lağım edip su istinbât oluna. Ve cevânib ve etrâfı vâsiʹ olan kuyuya denir. Ve şol nâkaya denir ki dâ΄imâ yolda develerden alarga gidip ve yürümekte cümlesiyle yarışıp muʹâraza eder ola; yukâlu: نَاقَةٌ دَحُولٌ إِذَا كَانَتْ تُعَارِضُ الْإِبِلَ مُتَنَحِّيَةً عَنْهَا
اَلدُّحُولُ [ed-duḩûl] (zammeteynle) Cemʹi.
اَلدَّحُولُ [ed-deḩûl] (dâl’ın fethi ve ḩâ’nın zammı ve meddiyle) Şol kuyudur ki obrulmuş ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı