اَلدَّعَكُ [ed-deʹak] (fethateynle) Humk ve ruʹûnet maʹnâsınadır; yukâlu: دَعِكَ الرَّجُلُ دَعَكًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا حَمُقَ
اَلدُّعَكُ [ed-duʹak] (صُرَدٌ [ṡurad] vezninde) Zaʹîf ve nât-üvâna denir. Ve bok böceğine denir. Ve bir kuş adıdır.
اَلدَّعِكُ [ed-deʹik] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Yanaz, önegü adama denir; yukâlu: رَجُلٌ دَعِكٌ أَيْ لَجُوجٌ
اَلدَّعْكُ [ed-daʹk] (dâl’ın fethiyle) Yeni libâsı giymekle huşûnetini giderip mülâyim kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: دَعَكَ الثَّوْبَ بِاللُّبْسِ دَعْكًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا أَلَانَ خُشْنَتَهُ Ve düşmanı râm ve münkâd eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: دَعَكَ الْخَصْمَ إِذَا لَيَّنَهُVe toprağa bulamak maʹnâsınadır; yukâlu: دَعَكَهُ فِي التُّرَابِ إِذَا مَرَّغَهُ Ve ovmak maʹnâsınadır; yukâlu: دَعَكَ الْأَدِيمَ إِذَا دَلَكَهُ
اَلدَّعِكُ [ed-deʹik] (dâl’ın fethi ve ʹayn’ın kesriyle) Lecc ve ʹinâd sâhibi olan kimse.
اَلدَّعْكُ [ed-daʹk] (dâl’ın fethi ve ʹayn’ın sükûnuyla) Ovmak, دَلْكٌ [delk] gibidir veznen ve maʹnen; tekûlu: دَعَكْتُ الْأَدِيمَ وَالْخَصْمَ إِذَا لَيَّنْتَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı