اَلدَّقُوعُ [ed-deḵûʹ] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) Ellerini dâ΄imâ yere vurup toprağı kazıp tozutan deveye denir; yukâlu: بَعِيرٌ دَقُوعُ الْيَدَيْنِ إِذَا كَانَ يَرْمِي بِهِمَا فَيَبْحَثُ الدَّقْعَاءَ
ed-daḵâr
ed-deḵârîs
ed-daḵdâḵ
ed-duḵrân
ed-daḵrûret
ed-Daḵrâ
ed-duḵset
ed-daḵşet
ed-diḵʹim
ed-duḵak
ed-daḵḵâḵ
ed-deḵaḵat
ed-deḵimet
ed-diḵams
ed-diḵamm
ed-deḵûʹ
ed-deḵûḵat
ed-daḵvâ
ed-deḵî
ed-deḵiyet
ed-dek΄
ed-dekâdik
ed-dekâdîk
ed-dekâkîn
ed-diket
ed-dekes
ed-dekek
ed-dikeket
ed-deklet
ed-dekn
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
