الدَّكْءُ [ed-dek΄] (dâl’ın fethi ve kâf’ın sükûnuyla) Bir kimseyi sıkıştırıp müzâhame vererek öte kakıştırmak maʹnâsınadır; yukâlu: دَكَأَهُمْ دَكْئًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا دَافَعَهُمْ وَزَاحَمَهُمْ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı