اَلرِّشْوَةُ [er-rişvet] (râ’nın harekât-ı selâsı ve şîn-i muʹcemenin sükûnuyla) جُعْلٌ [cuʹl] maʹnâsınadır ki bir adama ʹameli mukâbilinde verilen ücrete ve ayak terine denir; cemʹi رُشَى [ruşâ] gelir râ’nın zammı ve elifin kasrıyla ve رِشَى [rişâ] gelir râ’nın kesri ve elifin kasrıyla. Şârih der ki burada جُعْلٌ [cuʹl] muhassas-ı ʹörfîdir ki hâkime yâ gayrıya kendi maksûduna îsâl zımnında verilen بِرْطِيلٌ [birṯîl]den ʹibârettir; حَبْلٌ [ḩabl] maʹnâsına olan “ر،ش،أ” mâddesinden me΄hûzdur; yukâlu: أَعْطَاهُ الرِّشْوَةَ أَيِ الْجُعْلَ
اَلرُّشْوَةُ [er-ruşvet] (râ’nın zammı ve şîn’in sükûnuyla) Bi-maʹnâhâ.
اَلرِّشْوَةُ [er-rişvet] (râ’nın kesri ve şîn’in sükûnuyla) بِرْطِلٌ [birṯil] ki maʹrûftur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı