الرَّفَّاءُ [er-reffâ΄] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) Yama yamayıcı ve örücü ve pîneci makûlesine denir.
اَلرِّفَاءُ [er-rifâ΄] (كِسَاءٌ [kisâ΄] vezninde) İmtizâc ve ittifâk maʹnâsınadır; ve minhu kavluhum fi’d-duʹâ΄i li’l-mutezevvici: بِالرِّفَاءِ وَالْبَنِينَ أَيْ بِالْإِلْتِحَامِ وَالْإِتِّفَاقِ Yaʹnî “Birbiriniz ile dâ΄imâ imtizâc ve muʹâşeret üzere döllü döşlü olasız.”
الرِّفَاءُ [er-rifâ΄] (râ’nın kesriyle) Düzenlik ve barışıklık hâletine denir ki birbiriyle muvâfakat ve hüsn-i imtizâc ve iltiyâm ve muʹâşeretten ʹibârettir. Fi’l-asl ʹArablar te΄ehhül eden kimseye bununla duʹâ ederler idi, ke-mâ se-yuzkeru; yukâlu: بَيْنَهُمَا رِفَاءٌ أَيِ الْتِيَامٌ وَاتِّفَاقٌ
اَلرِّفَاءُ [er-rifâ΄] (bi’l-kesri ve’l-meddi) Muvâfakat ve iltiyâm; yukâlu li’l-mutezevvici: بِالرِّفَاءِ وَالْبَنِينَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı