اَلزُّرَافَةُ [ez-zurâfet] (كُنَاسَةٌ [kunâset] vezninde) Kezzâb kimseye denir. Ve bir recülün ʹalemidir.
اَلزَّرَافَةُ [ez-zerâfet] (سَحَابَةٌ [seḩâbet] vezninde ve baʹzen râ’yı müşedded olur) Bir bölük cemâʹate, ʹalâ-kavlin on nefere denir; tekûlu: أَتَتْنَا زَرَافَةٌ مِنْ بَنِي فُلاَنٍ أَيْ جَمَاعَةٌ أَوْ عَشَرَةٌ مِنْهُمْ Ve
زَرَافَةٌ [zerâfet] Bir nevʹ cânver ismidir ki Fârisîde uşturgâv-peleng derler, aʹzâsı deve ve öküz ve kaplan aʹzâsına şebîh olduğu için. Ziyâde fi’l-kelâm maʹnâsına olan زَرْفٌ [zerf]ten me΄hûzdur, boynu sâ΄ir cânver boyunlarından ʹale’l-iʹtiyâd zâ΄id olduğu için ıtlâk olundu. Ve lügateyn-i mezbûreteynde zây’ın zammıyla da câ΄izdir; cemʹi زَرَافَى [zerâfâ] gelir. Şârihin tashihine göre زَرَابِيُّ [zerâbiyy] vezninde lâkin سَكَارَى [sekârâ] vezninde olmak gâlibdir. Bu cânver bilâd-ı Ḩabeşe’de olur, Türkîde tahrîfle zurnapa taʹbîr ederler. Gerdanı ve başı deve gerdanına ve başına ve levni âhû levnine ve beyâz benekleri olmakla kaplan postuna ve ayakları ve boynuzları öküze şebîh olur ve elleri ve ayakları atvel olur.
اَلزَّرَافَةُ [ez-zerâfet] (zâ’nın fethiyle) Cemâʹat maʹnâsına. Ve Ḵaynânî زَرَافَّةٌ [zerâffet]i fâ’nın teşdîdiyledir dedi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı