اَلسَّبِلَةُ [es-sebilet] (فَرِحَةٌ [feriḩat] vezninde) Uzun ve sarkık husyeye vasf olur; yukâlu: خُصْيَةٌ سَبِلَةٌ أَيْ طَوِيلَةٌ
اَلسُّبْلَةُ [es-sublet] (غُرْفَةٌ [ġurfet] vezninde) Vâsiʹ ve şâmil olan yağmura denir; yukâlu: وَقَعَتِ السُّبْلَةُ أَيِ الْمَطَرَةُ الْوَاسِعَةُ
اَلسَّبُولَةُ [es-sebûlet] (صَبُورَةٌ [ṡabûret] vezninde) ve
اَلسَّبَلَةُ [es-sebelet] (fetehâtla) ve
اَلسُّنْبُلَةُ [es-sunbulet] (قُنْفُذَةٌ [ḵunfužet] vezninde) Ekin başına denir ki top dâneli salkımıdır, Fârisîde hûşe denir.
اَلسَّبَلَةُ [es-sebelet] (fethateynle) Bıyık ki ricâlin yukarı dudağında biter, شَارِبٌ[şârib] maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı