اَلسُّقُرْقَعُ [es-suḵurḵaʹ] (sîn’in ve ḵâf-ı ûlâ’nın zammı ve sâniyenin fethiyle) سكركه [sukurke] muʹarrebidir ki mısır buğdayından yapılan bozaya denir. ʹAlâ-kavlin bir türlü meşrûbdur ki ehl-i Ḩicâz arpadan ve baʹzı hubûbâttan yaparlar. Ve lügat-ı mezbûre Ḩabeşiyyedir, ʹArab ahz ve tekellüm eylediler, zîrâ kelâm-ı ʹArabda mazmûmü’l-evvel ve meftûhu’l-ʹaciz lafzı humâsî yoktur.
اَلسُّقُرْقُعُ [es-suḵurḵuʹ] (sîn’in ve ḵâf’ların zammı ve râ’nın sükûnuyla) Ḩabeş tâ΄ifesinin hamurudur ki darıdan ederler, سُكُرْكَةٌ [sukurket] taʹrîbidir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı