اَلْأُبْتَةُ [el-ubtet] (جُرْعَةٌ [curʹat] vezninde) Şiddet-i gazaba ıtlâk olunur; yukâlu: أَخَذَتْهُ أُبْتَةُ الْغَضَبِ أَيْ شِدَّتُهُ وَسَوْرَتُهُ
اَلْأَبِتَّةُ [el-ebittet] Cemʹi, mislu: قَذَال [ḵažâl] ve أَقْذِلَة [aḵžilet]. Ve قَذَال [ḵažâl] başın ardına derler. Ve
بَتَاتٌ [betât] Metâʹ-ı beyte dahi derler. Ve fi’l-hadîsi: لَا يُحْظَرُ عَلَيْكُمُ النَّبَاتُ وَلَا يُؤْخَذُ مِنْكُمْ عُشْرُ الْبَتَاتِ” Yaʹnî nebâtâttan menʹ ve metâʹ-ı beytten ʹöşr yoktur. Ve bir nesnenin üzerine olmağa dahi بَتَاتٌ [betât] derler; yukâlu: فُلَانٌ عَلَى بَتَاتِ أَمْرٍ إِذَا أَشْرَفَ عَلَيْهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı