اَلطَّفْوُ [eṯ-ṯafv] (عَفْوٌ [ʹafv] vezninde) ve
اَلطُّفُوُّ [eṯ-ṯufuvv] (عُلُوٌّ [ʹuluvv] vezninde) Bir nesne batmayıp suyun yüzüne çıkmak maʹnâsınadır; yukâlu: طَفَا الشَّيْءُ فَوْقَ الْمَاءِ طَفْوًا وَطُفُوًّا إِذَا عَلَا Ve ağaç üzere yaprak belirmek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: طَفَتِ الْخُوصَةُ فَوْقَ الشَّجَرِ إِذَا ظَهَرَتْ Ve hayvân tepenin üzerine çıkmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: طَفَا الثَّوْرُ إِذَا عَلَا الْأَكَمَ Ve âhû pek seğirtmek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: طَفَا الظَّبْيُ إِذَا اشْتَدَّ عَدْوُهُ Ve ölmek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: طَفَا فُلَانٌ إِذَا مَاتَ Ve bir işe girmek maʹnâsınadır; yukâlu: طَفَا فِي الْأَمْرِ إِذَا دَخَلَ فِيهِ
اَلطَّفْو [eṯ-ṯafv] (ṯâ’nın fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Bir nesne suyun yüzüne çıkıp batmamak.
اَلطُّفُوُّ [eṯ-ṯufuvv] (zammeteynle ve vâv’ın teşdîdiyle) Bi-maʹnâhu; yukâlu: طَفَا الشَّيْءُ فَوْقَ الْمَاءِ طَفْوًا وَطُفُوًّا إِذَا عَلَا وَلَمْ يَرْسُبْ Ve رُسُوبٌ [rusûb] sîn-i mühmele ile suya batmağa derler. Ve
طُفُوٌّ [ṯufuvv] Âhû yer yüzünde ziyâde çâbüklük üzere seğirtmeğe dahi derler; yukâlu: مَرَّ الظَّبْيُ يَطْفُو إِذَا خَفَّ عَلَى الْأَرْضِ وَاشْتَدَّ عَدْوُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı