اَلْعِرْبِدُ [el-ʹirbid] (زِبْرِجٌ [zibric] vezninde) Yılana denir حَيَّةٌ [ḩayyet] maʹnâsına. Ve dürüşt ve haşin olan arza denir.
اَلْعِرْبَدُّ [el-ʹirbedd] (قِرْشَبٌّ [ḵirşebb] vezninde ve bâ’nın kesriyle câ΄izdir) Mutlakan tünd ve şedîd olan şey΄e denir. Ve de΄b ve ʹâdet maʹnâsınadır. Ve engerek yılanının erkeğine denir. Ve hâssaten bir nevʹ yılana denir ki kıjgırır olup lâkin kimseyi sokup âzürde eylemez. ʹAlâ-kavlin bir nevʹ kızıl ve habîs ve mûzî yılan ismidir. Ve ʹArablar رَكِبْتُ عِرْبَدِّي derler مَضَيْتُ فَلَمْ أَلْوِ عَلَى شَيْءٍ maʹnâsına, yaʹnî “Bir nesneye dolaşıp ilişmeyerek yel gibi geçip gittim” demektir. Ve bu zikr olunan şedîd maʹnâsındandır.
اَلْعِرْبَدُّ [el-ʹirbedd] (ʹayn’ın kesri ve râ’nın sükûnu ve bâ’nın fethi ve dâl’ın teşdîdiyle) سِلْغَدٌّ [ṡilġadd] gibi جِرْدَحْل [cirdaḩl]a mülhaktır, bir yılandır ki kıjgırır velâkin kimseyi incitmez. Ve سِلْغَدٌّ [silġadd] sîn’in kesriyle ve ġayn-ı muʹcemenin fethiyle ve dâl’ın teşdîdiyle ahmak maʹnâsına. Ve جِرْدَحْل [cirdaḩl] cîm’in kesri ve râ-i mühmelenin sükûnu ve dâl-ı mühmelenin fethiyle ve ḩâ-i mühmele ile fermûde deveye derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı