اَلْفِخَارُ [el-fiḣâr] (قِتَالٌ [ḵitâl] vezninde) Bir adama fahr ile mübâhase ve kerem ve cûd ve ʹilm ve haseb makûlesi fezâ΄il ve mezâyâyı taʹdâd ederek mücâdele eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: فَاخَرَهُ مُفَاخَرَةً وَفِخَارًا إِذَا عَارَضَهُ بِالْفَخْرِ Ve bâb-ı mugâlebede istiʹmâl olunur; yukâlu: فَاخَرَهُ فَفَخَرَهُ إِذَا غَلَبَهُ وَكَانَ أَفْخَرَ مِنْهُ
اَلْفَخْرُ [el-faḣr] (fâ’nın fethi ve ḣâ-yı muʹcemenin sükûnuyla ve harf-i halk sebebiyle fethateynle) ve
اَلْفَخَارُ [el-feḣâr] ve
اَلْفَخَارَةُ [el-feḣâret] (fâ’ların fethiyle) ve
اَلْفِخِّيرَى [el-fiḣḣîrâ] (خِلِّيفَى [ḣillîfâ] vezninde) ve
اَلْفِخِّيرَاءُ [el-fiḣḣîrâ΄] (medd ile) Bir adam muttasıf olduğu hısâl ve fezâ΄il ile nâzendelik edip övünmek maʹnâsınadır; yukâlu: فَخَرَ الرَّجُلُ فَخْرًا وَفَخَارًا وَفَخَارَةً وَفِخِّيرَى وَفِخِّيَرَاءَ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا تَمَدَّحَ بِالْخِصَالِ Ve bir kimseyi fahr cihetiyle bir âher kimse üzere tafdîl ve tercîh eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: فَخَرَهُ عَلَيْهِ إِذَا فَضَّلَهُ عَلَيْهِ بِالْفَخْرِ
اَلْفَخَّارُ [el-faḣḣâr] (fâ’nın fethi ve ḣâ’nın teşdîdiyle) Balçıktan olan çanak ve çömlek, خَزَفٌ [ḣazef] maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı