Kamus-ı Muhit - القرى maddesi

اَلْقُرَّى [el-ḵurrâ] (ḵâf’ın zammı ve elifin kasrıyla) Tevakkî ve tahaffuz eyledikten sonra vâkiʹ ve musîb olan şiddet ve mihnete denir. Ve baʹzı nüshada بَعْدَ تَوَقُّتِهَا ʹunvânıyla olmakla vakt-be-vakt geldikten sonra vâkiʹ ve müstakarr olan şiddet demek olur. Ve

قُرَّى [Ḵurrâ] Bir mevziʹ yâhûd bir vâdî ismidir.

اَلْقَرْيُ [el-ḵary] (جَرْيٌ [cery] vezninde) ve

اَلْقَرَى [el-ḵarâ] (عَصَا [ʹaṡâ] vezninde) Biriktirmek maʹnâsınadır; zikr olunan قَرْيَةٌ [ḵaryet] bu maʹnâdandır; yukâlu: قَرَى الْمَاءَ فِي الْحَوْضِ قَرْيًا وَقَرًى مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا جَمَعَهُ Ve geviş getiren hayvân gevişini avurduna biriktirip yığmak maʹnâsınadır; yukâlu: قَرَى الْبَعِيرُ وَكُلُّ مَا اجْتَرَّ إِذَا جَمَعَ جَرَّتَهُ فِي شِدْقِهِ Ve devenin dişleri ağrımakla avurdu şişmek maʹnâsınadır; yukâlu: قَرَتِ النَّاقَةُ إِذَا وَرِمَ شِدْقَاهَا مِنْ وَجَعِ الْأَسْنَانِ Ve bilâd ve kasabâtı tetebbuʹ ederek gezmek maʹnâsınadır; yukâlu: قَرَى الْبِلَادَ إِذَا تَتَبَّعَهَا يَخْرُجُ مِنْ أَرْضٍ إِلَى أَرْضٍ Ve okumak maʹnâsınadır ki mehmûzda lügattir; tekûlu: قَرَيْتُ الصَّحِيفَةَ لُغَةٌ فِي قَرَأْتُهَا فَهِيَ مَقْرِيَّةٌ

Vankulu Lugatı - القرى maddesi

اَلْقِرَى [el-ḵirâ] (ḵâf’ın kesri ve elifin kasrıyla) İhsân etmek.

اَلْقَرَى [el-ḵarâ] (ḵâf’ın fethi ve elifin kasrıyla) Arka, zahr maʹnâsına.

اَلْقُرَى [el-ḵurâ] (ḵâf’ın zammı ve elifin kasrıyla) قَرْيَةٌ [ḵaryet]in cemʹidir, ʹalâ-hilâfi’l-kıyâs, zîrâ fâ’nın fethi ve ʹayn’ın sükûnuyla فَعْلَةٌ [faʹlet] vezni üzere olup muʹtell olanların cemʹi kesr-i fâ ve elif-i memdûde ile gelir, رَكْوَةٌ [rekvet] ile رِكَاءٌ [rikâ΄] gibi ve ظَبْيَةٌ [żabyet] ile ظِبَاءٌ [żibâ΄] gibi. Ve رَكْوَةٌ [rekvet] deriden dikilen su kabına derler. Ve baʹzılar eyitti: قِرْيَةٌ [ḵiryet] ḵâf’ın kesri ve râ’nın sükûnuyla ehl-i Yemen lügatidir, şöyle zann olunur ki قُرًى [ḵurâ] üzerine cemʹ olunması bu lügate binâ΄endir, zîrâ ذِرْوَةٌ [žirvet] ile ذُرًى [žurâ] gibi ve لِحْيَةٌ [liḩyet] ile لُحًى [luḩâ] gibi olur.