اَلْكَوَّةُ [el-kevvet] (kâf’ın fethi ve zammı ve vâv’ın teşdîdiyle) ve
اَلْكَوُّ [el-kevv] (hâ’sız) Hânenin duvarında olan bacaya ve deliğe denir. Ve ʹinde’l-baʹz büyüğüne كَوٌّ [kevv] denir hâsız ve küçüğüne كَوَّةٌ [kevvet] denir; cemʹi كُوًى [kuvâ] gelir مُدْيَةٌ [mudyet] ve مُدًى [mudâ] gibi ve كُوَاءٌ [kuvâ΄] gelir, غُرَابٌ [ġurâb] vezninde; yukâlu: وَضَعَ فِي الْحَائِطِ كَوَّةً وَكَوًّا أَيْ خَرْقًا Şârih der ki كَوَّةٌ [kevvet] bu sûrette aydınlık için olan baca ile hücreden eʹamm olur.
اَلْكُوَّةُ [el-kuvvet] (kâf’ın zammı ve vâv’ın teşdîdiyle) Bi-maʹnâhâ lügatun fîhâ. Ve bunun dahi cemʹi كُوَى [kuvâ]dır, zamm-ı kâf ile.
اَلْكَوَّةُ [el-kevvet] (kâf’ın fethi ve vâv’ın teşdîdiyle) Şol dûlâb deliğidir ki evin dîvârında ederler, içinde çerâg yakmak için yâ gayrı nesne için.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı