اَللَّكْحُ [el-lekḩ] (lâm’ın fethi ve kâf’ın sükûnuyla) Yumrukla yâhûd ona şebîh hâletle vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: لَكَحَهُ لَكْحًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا وَكَزَهُ أَوْ ضَرَبَهُ شَبِيهًا بِهِ
el-liḵvet
el-laḵyânet
el-laḵyet
el-leḵîḩ
el-leḵîṯat
el-leḵîm
el-lek΄
el-lekkâ΄
el-lukkâš
el-lukâšiyy
el-likâz
el-Lukâʹ
el-likâf
el-Lukkâm
el-lekišet
el-lekḩ
el-lekid
el-lekiz
el-lekḋ
el-lukluk
el-lekâ
el-Lukeyz
el-lekîʹat
el-lumâset
el-lemâl
el-lumcet
el-lemdân
el-lemş
el-lamṯ
el-lemʹażat
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
