الإِشْكَاءُ [el-işkâ΄] (hemzenin kesriyle) Ağaç dal budak sürmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَشْكَأَتِ الشَّجَرَةُ بِغُصُونِهَا أَيْ أَخْرَجَتْهَا
اَلْإِشْكَاءُ [el-işkâ΄] (hemzenin kesriyle) Bir adamı bir nesneden şikâyet eder bulmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَشْكَى فُلَانًا إِذَا وَجَدَهُ شَاكِيًا Ve bir adamın şikâyet eylediği kimseden o adamın hoşnûd olacak nesnesi ahz ve redd eylemek maʹnâsınadır, mâl-ı magsûbunu ve dâd ve intikâmını almak gibi; yukâlu: أَشْكَى فُلَانًا مِنْ فُلَانٍ إِذَا أَخَذَ لَهُ مِنْهُ مَا يُرْضِيهِ Ve bir adamın renc ve şikâyetini ziyâde kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَشْكَى فُلَانًا إِذَا زَادَهُ أَذًى وَشِكَايَةً Ve bir adamın şikâyetini izâle kılmak maʹnâsına olmakla zıdd olur; yukâlu: أَشْكَى فُلَانًا إِذَا أَزَالَ شِكَايَتَهُ Ve ithâm maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: هُوَ يُشْكَى بِكَذَا عَلَى الْمَجْهُولِ أَيْ يُتَّهَمُ بِهِ
اَلْإِشْكَاءُ [el-işkâ΄] (hemzenin kesri ve elifin meddiyle) Bir kimseye bir yaramaz iş edip şikâyetine bâʹis olmak; tekûlu: أَشْكَيْتُ فُلَانًا إِذَا فَعَلْتَ بِهِ فِعْلًا أَحْوَجَهُ إِلَى أَنْ يَشْكُوكَ Ve
إِشْكَاءٌ [işkâ΄] Bir kimseden şikâyetini zâ΄il kılmağa dahi derler şikâyet ettiği nesneyi defʹ etmekle, pes azdâddan olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı