Kamus-ı Muhit - المسطح maddesi

اَلْمُسَطَّحُ [el-musaṯṯaḩ] (مُعَظَّمٌ [muʹażżam] vezninde) Pek yassı yayvan buruna ıtlâk olunur; yukâlu: أَنْفٌ مُسَطَّحٌ أَيْ مُنْبَسِطٌ جِدًّا

اَلْمِسْطَحُ [el-misṯaḩ] (مِنْبَرٌ [minber] vezninde) Hurmâ serip kurutacak yere denir, جَرِينٌ [cerîn] maʹnâsına, gûyâ ki hurmânın bastına âlettir. Ve çadırın ve alaçuğun direğine ıtlâk olunur ki onlara âlet-i sath olacaktır. Ve şol düz yalçın kayaya denir ki etrâfına taştan duvar çevirip onu havuz tarzında ederler, yağmur suyu müctemiʹ olmak için. Ve tenekeden yapılmış bir nevʹ su bardağına denir ki bir yüzü yumruca ve bir yüzü yassı olur, ehl-i sefer istishâb ederler. Ve bu bardak bi-ʹaynihi kaplumbağa hey΄etinde ve başı yassı ve ağızı vâsiʹ olur; Fârisîde ona keşef derler. Hâlen baʹzı huccâc onunla mâ-i zemzem getirirler. Ve

مِسْطَحٌ [misṯaḩ] دَوْمٌ [devm] ağacının kabuğundan örülmüş hasıra denir. Ve buğday kavuracak büyük tavaya denir. Ve şol ağaca denir ki asmanın iki dayakları üzere arkuru yatırıp asmanın kollarını onun üzerinden atarlar. Ve hamur açacak tahtaya denir ki yastıgaç taʹbîr olunur. Ve Misṯaḩ b. Ušamp;âšamp;e’dir ki ashâbdandır.

Vankulu Lugatı - المسطح maddesi

اَلْمَسْطَحُ [el-mesṯaḩ] (mîm’in fethiyle) Kezâlik hurmâ kurutacak yer. Pes mîm’in kesri ve fethi ile lügat olur.

اَلْمُسَطَّحُ [el-musaṯṯaḩ] (mîm’in zammı ve ṯâ’nın fethi ve teşdîdiyle) Gâyet düz olan nesne; yukâlu: أَنْفٌ مُسَطَّحٌ أَيْ مُنْبَسِطٌ جِدًّا

اَلْمِسْطَحُ [el-misṯaḩ] (mîm’in kesriyle ve ṯâ’nın fethiyle) Şol pek kayadır ki üzerin taşla çevirirler su az gelsin diye. Ve

مِسْطَحٌ [misṯaḩ] Hayme direğine dahi derler, عَمُودُ خَيْمَةٍ maʹnâsına. Ve

مِسْطَحٌ [misṯaḩ] Şol yere derler ki üzerine hurmâ sürüp kurutalar.