اَلْمُسْطَارُ [el-musṯâr] (mîm’in zammıyla) Şol hamra denir ki nûş eden adamı baştan kara yakar ola, ʹalâ-kavlin ekşi olanına, ʹalâ-re΄yin tâze ola, yârân beyninde mustariyye demekle müteʹâreftir; yukâlu: سَقَاهُ الْمُسْطَارَ أَيِ الْخَمْرَةَ الصَّارِعَةَ لِشَارِبِهَا أَوِ الْحَامِضَةَ أَوِ الْحَدِيثَةَ Ve
مُسْطَارٌ [musṯâr] Semâya ağmış gubâra denir.
اَلْمِسْطَارُ [el-misṯâr] (mîm’in kesriyle) Bir nevʹ şarâbdır ki onda fi’l-cümle türşlük vardır. Ve ṡâd-ı mühmele ile dahi lügattır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı