Kamus-ı Muhit - المسعر maddesi

اَلْمَسْعَرُ [el-mesʹar] (مَقْعَدٌ [maḵʹad] vezninde) Deve kısmının kuyruğunun incerek yerine ıtlâk olunur, gûyâ ki oranın tüyleri yanmış gibi olur.

اَلْمِسْعَرُ [el-misʹar] (مِنْبَرٌ [minber] vezninde) ve

اَلْمِسْعَارُ [el-misʹâr] (مِحْرَابٌ [miḩrâb] vezninde) Âteşi ölçerip ʹalevlendirecek küsküye denir; yukâlu: سَعَرَ النَّارَ بِالْمِسْعَرِ وَالْمِسْعَارِ وَهُوَ مَا يُسْعَرُ بِهِ Ve bu münâsebetle âteş-i ceng ü kıtâli igrâ ve istiʹvâ ederek işʹâl eden adama مِسْعَرُ حَرْبٍ ıtlâk olunur; yukâlu: هُوَ مِسْعَرُ حَرْبٍ إِذَا كَانَ يُوقِدُهَا Ve

مِسْعَرٌ [el-misʹar] Uzun boyuna, ʹalâ-kavlin saht ve şedîd olan boyuna ıtlâk olunur. İkisi de küsküye teşbîhledir; yukâlu: لَهُ عُنُقٌ مِسْعَرٌ أَيْ طَوِيلٌ أَوْ شَدِيدٌ Ve şol ata ıtlâk olunur ki seğirtip sıçradığı vaktte ayaklarını düz ve muntazam vazʹ eylemeyip dağınık ve nâ-hemvâr vazʹ eder ola; yine küsküye teşbîh olunmuştur, âteşi dağıttığı için; yukâlu: فَرَسٌ مِسْعَرٌ إِذَا كَانَ يُطِيحُ قَوَائِمَهُ مُتَفَرِّقَةً وَلاَ ضَبْرَ لَهُ Ve

مِسْعَرُ [Misʹar] Esâmîdendir: Misʹar b. Kidâm, Sufyân Ševrî ile Sufyân b. ʹUyeyne’nin şeyhi ismidir. Ve gâh olur ki mezbûrun ve hem-nâmının mîm’lerini tefe΄΄ülen meftûh ederler, gûyâ ki muzâf olduklarına fâl ederler yâhûd مِسْعَرٌ [misʹar] uzun şey΄e denmekle tûl-ı ʹömürlerine tefe΄΄ül ederler.

Vankulu Lugatı - المسعر maddesi

اَلْمِسْعَرُ [el-misʹar] (mîm’in kesri ve sîn’in sükûnuyla ve ʹayn’ın fethiyle) ve

اَلْمِسْعَارُ [el-misʹâr] (mîm’in kesriyle) Şol uzun ağaçtır ki onunla âteş ölçerirler. Ve bu sebebden ʹArab tâ΄ifesi إِنَّهُ لَمِسْعَرُ الْحَرْبِ derler, şol kimseye ki uğraşı ölçere. Ve

سَعْرٌ [saʹr] Kezâlik uzun boylu olan kimseye derler. Bu sebebden Saʹr b. Kidâm’a ki muhaddislerdendir مِسْعَرٌ [misʹar] dediler, ammâ ashâb-ı hadîs ona mîm’in fethiyle مَسْعَرٌ [mesʹar] dedikleri ve onun emsâli olup مَسْعَرٌ [mesʹar] nâmıyla müsemmâ olanlara مَسْعَرٌ [mesʹar] dedikleri mîm’in fethiyle tefe΄΄ülendir, yaʹnî dahi uzamasın yom ettiklerine binâ΄endir.