Kamus-ı Muhit - الموضع maddesi

اَلْمُوَضَّعُ [el-muvaḋḋaʹ] (مُعَظَّمٌ [muʹażżam] vezninde) Pâre pâre kırılıp eksilmiş nesneye denir; yukâlu: شَيْءٌ مُوَضَّعٌ أَيْ مُكَسَّرٌ مُقَطَّعٌ Ve bu تَوْضِيعٌ [tevḋîʹ]-i şecerden me΄hûzdur ki ağacın dallarını kırıp kesmek maʹnâsınadır. Ve bu münâsebetle muhannes-şekl olan kimseye ıtlâk olunur ki rûspî karı gibi iki tarafa tarh ve temâyül ile kırılarak vazʹ ve hareket eder ola; yukâlu: هُوَ مُوَضَّعٌ أَيْ مُطَرَّحٌ غَيْرَ مُسْتَحْكِمِ الْخَلْقِ كَالْمُخَنَّثِ ve yukâlu: فِي كَلاَمِهِ تَوْضِيعٌ أَيْ تَخْنِيثٌ

اَلْوَضْعُ [el-vaḋʹ] (vâv’ın fethi ve ḋâd’ın sükûnuyla) ve

اَلْمَوْضِعُ [el-mevḋiʹ] (مَجْلِسٌ [meclis] vezninde ve مَقْعَدٌ [maḵʹad] veznlerinde) ve

اَلْمَوْضُوعُ [el-mevḋûʹ] (مَعْقُولٌ [maʹḵûl] vezninde) Komak, nihâden maʹnâsınadır; yukâlu: وَضَعَ الشَّيْءَ وَضْعًا وَمَوْضِعًا وَمَوْضَعًا وَمَوْضُوعًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا حَطَّهُ Ve bir kimseyi kadr ve mertebesinden aşağılatmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: وَضَعَ عَنْهُ إِذَا حَطَّهُ مِنْ قَدْرِهِ Ve dâyinden bir mikdâr vereceği eksimek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: وَضَعَ عَنْ غَرِيمِهِ أَيْ نَقَصَ مِمَّا عَلَيْهِ شَيْئًا Ve

وَضْعٌ [vaḋʹ] Tezlîl ve tahkîr eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: وَضَعَ فُلاَنًا نَفْسَهُ وَضْعًا إِذَا أَذَلَّهَا Ve boyun vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: وَضَعَ عُنُقَهَا إِذَا ضَرَبَهَا Ve bir suçu bir adam kendiden yâhûd âher bir kimsenin boynundan iskât eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: وَضَعَ الْجِنَايَةَ عَنْهُ إِذَا أَسْقَطَهَا Ve

وَضْعٌ [vaḋʹ] ve

مَوْضُوعٌ [mevḋûʹ] Deve başını yere eğip sürʹatle gitmek maʹnâsınadır, yukâlu: وَضَعَ الْبَعِيرُ حَكَمَتَهُ إِذَا طَامَنَ رَأْسَهُ وَأَسْرَعَ Şârih طَاشَ nüshasını tahti΄e eylemiştir; ve yukâlu: وَضَعَتِ النَّاقَةُ إِذَا أَسْرَعَتْ فِي سَيْرِهَا Ve bir adamın kadrini pest eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: وَضَعَهُ إِذَا جَعَلَهُ وَضِيعًا

Vankulu Lugatı - الموضع maddesi

اَلْمَوْضَعُ [el-mevḋaʹ] (mîm’in ve ḋâd’ın fethiyle) مَوْضِعٌ [mevḋiʹ] maʹnâsına lügattır, Ferrâ rivâyeti üzere.

اَلْمُوَضَّعُ [el-muvaḋḋaʹ] (mîm’in zammı ve ḋâd’ın fethi ve teşdîdiyle) Bırakıntı olup süst-endâm olan kimse.

اَلْمَوْضِعُ [el-mevḋiʹ] (mîm’in fethi ve ḋâd’ın kesriyle) Mekân maʹnâsına. Ve masdar dahi gelir.