el-mûʹab ~ اَلْمُوعَبُ

Kamus-ı Muhit - الموعب maddesi

اَلْمُوعِبُ [el-mûʹib] (مُوسِرٌ [mûsir] vezninde) إِيعَابٌ [îʹâb]dan ism-i fâʹildir ve minhu yukâlu: جَاؤُا مُوعِبِينَ أَيْ إِذَا جَمَعُوا مَا اسْتَطَاعُوا مِنْ جَمْعٍ Ve minhu’l-hadîsu: “أَوْعَبَ اْلأَنْصَارُ مَعَ عَلِيٍّ إِلَى صِفِّينَ” أَيْ لَمْ يَتَخَلَّفْ مِنْهُمْ أَحَدٌ عَنْهُ

Vankulu Lugatı - الموعب maddesi

اَلْمُوعَبُ [el-mûʹab] (mîm’in zammı ve ʹayn’ın fethiyle) Bi-tamâmihi demek olur; yukâlu: جَدَعَهُ اللهُ جَدْعًا مُوعَبًا Yaʹnî Ḣudây taʹâlâ burnunu bi-tamâmihi kessin.

اَلْمُوعِبُ [el-mûʹib] Cemʹ edici; yukâlu: جَاؤُوا مُوعِبِينَ Yaʹnî küllî cemʹiyyet etmekle geldiler.



Kamus Muhit ve Vankulu Ara

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı