اَلنَّدَصُ [en-neḋaṡ] (fethateynle) Sivilce ve çıban makûlesi el ile sıkılıp çirk ve cirâhati çıkmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَدِصَتِ الْبَثْرَةُ نَدَصًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا غُمِزَتْ فَخَرَجَ مَا فِيهَا
اَلنَّدْصُ [en-nedṡ] (nûn’un fethi ve dâl’ın sükûnuyla) ve
اَلنُّدُوصُ [en-nudûṡ] (جُلُوسٌ [culûs] vezninde) Taşraya çıkmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَدَصَ الرَّجُلُ نَدْصًا وَنُدُوصًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا خَرَجَ Ve bir nesne bir nesneden taşra uğrayıp çavı vermek maʹnâsınadır, okun yaydan taşra çavması gibi; yukâlu: نَدَصَ الشَّيْءُ مِنَ الشَّيْءِ إِذَا امْتَرَقَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı