اَلْهَقَفُ [el-heḵaf] (hâ’nın ve ḵâf’ın fethiyle) Taʹâma iştihâ azca olmağa denir; tekûlu: اَلْيَوْمَ فِيَّ هَقَفٌ أَيْ قِلَّةُ شَهْوَةِ الطَّعَامِ
el-haṯv
el-heṯîʹ
el-hefâ
el-heffât
el-hiffân
el-heftaḵ
el-hefîfet
el-haḵḵ
el-huḵâʹ
el-haḵb
el-haḵabḵab
el-huḵret
el-heḵaṯ
el-heḵaʹ
el-heḵiʹat
el-heḵaf
el-huḵuḵ
el-heḵil
el-hiḵlet
el-hekâris
el-Hekkâriyyet
el-hekb
el-heker
el-hekiʹat
el-hekef
el-hekelles
el-hekhâk
el-hekheket
el-hekûk
el-hellâbet
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
