اَلْوُشُرُ [el-vuşur] (zammeteynle) أُشُرٌ [uşur] lafzında lügattir ki zikr olundu.
اَلْوَشْرُ [el-veşr] (şîn-i muʹceme ile نَشْرٌ [neşr] vezninde) أَشْرٌ [eşr] lafzında lügattir ki bıçkı ile biçmek maʹnâsınadır; yukâlu: وَشَرَ الْخَشَبَةَ بِالْمِيشَارِ بِمَعْنَى أَشَرَهَا بِالْمِنْشَارِ إِذَا نَشَرَهَا Ve nisvân kısmı dişlerinin uçlarını bıçkı ağzı gibi yufkaltıp keskin eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: وَشَرَتِ الْمَرْأَةُ أَسْنَانَهَا إِذَا حَدَّدَتْهَا وَرَقَّقَتْهَا
اَلْوَشْرُ [el-veşr] (vâv’ın fethi ve şîn’in sükûnuyla) Ağacı bıçkıyla biçmek; yukâlu: وَشَرْتُ الْخَشَبَةَ بِالْمِنْشَارِ Ve bu أَشَرْتُ kelimesinde lügattır. Ve
وَشْرٌ [veşr] Kezâlik dişi bileyip yufka ve keskin etmektir. Ve fi’l-hadîsi: “لَعَنَ اللهُ الْوَاشِرَةَ وَالْمُؤْتَشِرَةَ” Yaʹnî “Dişin keskin eden mer΄eye ve keskin ediverilen mer΄eye Ḣudây taʹâlânın laʹneti” ki dişin keskin etmek ʹArabda ʹâdet idi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı