اَلْوُضُوءُ [el-vuḋû΄] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Fiʹldir, yaʹnî âbdest almak maʹnâsına masdardır.
اَلْوَضُوءُ [el-veḋû΄] (vâv’ın fethiyle) Âbdest alacak suya denir ki Fârisîde âbdest denir, baʹdehu âbdest Fârisîde ve lisânımızda ʹamel-i maʹhûdda müstaʹmel oldu. Ve
وَضُوءٌ [veḋû΄] Mazmûme gibi masdar dahi olur; âbdest almak maʹnâsına, ʹalâ-kavlin ikisi de birer maʹnâda lügatlerdir, yaʹnî her biriyle bazen masdar ve bazen âbdest suyu murâd olur.
اَلْوَضُوءُ [el-vaḋû΄] (bi’l-fethi) Şol sudur ki onunla âbdest alırlar. Ve
اَلْوَضُوءُ [el-vaḋû΄] Eyzan masdardır; min: تَوَضَّأْتُ لِلصَّلَاةِ مِثْلُ الْوَلُوعِ وَالْقَبُولِ قَالَ الْيَزِيدِيُّ اَلْوَضُوءُ بِالضَّمِّ الْمَصْدَرِ وَحُكِيَ عَنْ أَبِي عَمْرِو بْنِ الْعَلَاءِ اَلْقَبُولُ بِالْفَتْحِ مَصْدَرٌ لَمْ أَسْمَعْ غَيْرَهُ وَذَكَرَ الْأَخْفَشُ فِي قَوْلِهِ تَعَالَى ﴿وَقَدُوهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ﴾ (البقرة 24) فَقَالَ الْوَقُودُ بِالْفَتْحِ الْحَطَبُ وَالْوُقُودُ بِالضَّمِّ الْإِيقَادُ وَهُوَ الْفِعْلُ قَالَ وَمِثْلُ ذَلِكَ الْوَضُوءُ وَهُوَ الْمَاءُ وَالْوُضُوءُ وَهُوَ الْفِعْلُ ثُمَّ قَالَ وَزَعَمُوا أَنَّهُمَا لُغَتَانِ بِمَعْنًى وَاحِدٍ تَقُولُ اَلْوَقُودُ وَالْوُقُودُ يَجُوزَانِ يَعْنِي بِهِمَا الْحَطَبَ وَيَجُوزَانِ يَعْنِي بِهِمَا الْفِعْلَ وَقَالَ غَيْرُهُ الْقَبُولُ وَالْوَلُوعُ مَفْتُوحَانِ وَهُمَا مَصْدَرَانِ شَاذَّانِ وَأَمَّا سِوَاهُمَا مِنَ الْمَصَادِرِ فَمَبْنِيٌّ عَلَى الضَّمِّ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı