اَلْوُكْدُ [el-vukd] (vâv’ın zammıyla) Saʹy ve cehd ve meşakkat maʹnâsına ismdir; yukâlu: صَرَفَ وُكْدَهُ أَيْ سَعْيَهُ وَجُهْدَهُ Ve bir kimsenin kasd eylediği fiʹl ve ʹamele ıtlâk olunur ve minhu tekûlu: مَا زَالَ ذَلِكَ وُكْدِي أَيْ فِعْلِي وَفِي النِّهَايَةِ أَيْ دَأْبِي وَقَصْدِي
اَلْوَكَدُ [el-veked] (vâv’ın fethi ve kâf’ın sükûnuyla) Kasd ve âhenk eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: وَكَدَهُ إِذَا قَصَدَهُ Ve bir nesneye isâbet eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: وَكَدَهُ إِذَا أَصَابَهُ Ve bir nesneyi pekiştirip muhkem kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: وَكَدَ الْعَقْدَ إِذَا أَوْثَقَهُ وَيُقَالُ أَكَدَهُ بِالْهَمْزِ Ve davarın pâlânını kolan ile çekip bağlamak maʹnâsınadır; yukâlu: وَكَدَ الرَّحْلَ إِذَا شَدَّهُ Ve
وَكْدٌ [vekd] Mühim olan murâd ve maksûda ıtlâk olunur; mübâlagaten vasf bi’l-masdardır; yukâlu: هُوَ وَكْدُهُ أَيْ مُرَادُهُ وَهَمُّهُ وَقَصْدُهُ Ve
وَكْدٌ [Vekd] Ḩaremeyn beyninde bir mevziʹ, ʹalâ-kavlin cibâl-i Mekke’den Ḣulâṯâ nâm cebel üzere müşrif bir küçük dağın ismidir.
اَلْوَكْدُ [el-vekd] (vâv’ın fethi ve kâf’ın sükûnuyla) Kasd maʹnâsına; yukâlu: وَكَدَ وَكْدَهُ أَيْ قَصَدَ قَصْدَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı