اَلْإِبْلِيلَاءُ [el-iblîlâ΄] (إِعْشِيشَابٌ [iʹşîşâb] vezninde) Ot uzayıp deve otlamağa kâbil ve kâdir olmak maʹnâsınadır; yukâlu: إِبْلَوْلَى الْعُشْبُ إِذَا طَالَ وَتَمَكَّنَتْ لَهُ الْإِبِلُ
el-iblât
el-iblâḩ
el-iblâṯ
el-iblâʹ
el-iblâġ
el-iblâḵ
el-iblâh
el-ublet
el-iblet
el-eblaḣ
el-eblaġ
el-ibilliyy
el-ublumet
el-iblinḵâḵ
el-ebleh
el-iblîlâ΄
el-iblîm
el-ebin
el-âbin
el-ibnâc
el-ibnâs
el-ibnâḵ
el-ibnân
el-ibhâ΄
el-ibhâṡ
el-ibhâḋ
el-ebhem
el-ebv
el-ebve΄
el-ibvâ΄
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
