اَلْإِلاَبَةُ [el-ilâbet] (hemzenin kesriyle) Bir kimsenin davarı susuz olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَلاَبَ الرَّجُلُ إِذَا عَطِشَتْ إِبِلُهُ
el-ekhâ΄
el-ekvâb
el-ekvâḣ
el-ekvân
el-ekvel
el-ekvem
el-ekvemân
el-ikvîdâd
el-ekyâs
el-ekîd
el-ull
el-el΄â΄
el-il΄â΄
el-ellâ΄
el-elâbib
el-ilâbet
el-ilâšet
el-ilâdet
el-ilâžet
el-ulâs
el-ilâṡat
el-ilâʹat
el-ilâf
el-ullâf
el-elâḵiyy
el-elâyâ
el-elb
el-elibbâ΄
el-ilbâb
el-ilbâs
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
