Kamus-ı Muhit - شليل maddesi

شُلَيْلٌ [Şuleyl] (زُبَيْرٌ [zubeyr] vezninde) İbn İsḩâḵ ez-Zinbeḵî’dir ki muhaddistir. Ve Ebu’ş-Şelîl en-Nufâšamp;î, Benû Kilâb’dan bir meşhûr lıṡṡ ve şâʹirdir.

اَلشَّلِيلُ [eş-Şelîl] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bir belde adıdır. Ve

شَلِيلٌ [şelîl] Devenin sağrısına örttükleri pâlâsa ve cecime denir ki yünden yâhûd kıldan mensûc olur, Türkîde götlük taʹbîr olunur; ʹArablar ve Türkmenler atlara dahi ederler. Ve cenkte zırh altından giydikleri câmeye denir; yukâlu: لَبِسَ الشَّلِيلَ أَيِ الْغِلَالَةَ تُلْبَسُ تَحْتَ الدِّرْعِ Ve büyük zırh altından giyilen küçük zırha denir, ʹalâ-kavlin mutlakan zırha denir; cemʹi شِلَّةٌ [şillet]tir, şîn’in kesriyle جِلَّةٌ [cillet] vezninde. Ve derede yâhûd derenin vasatında olan su mecrâsına denir. Ve kokar ilik ve murdâr ilik dedikleri iliğe denir, نُخَاعٌ [nuḣâʹ] maʹnâsına. Ve arka etinde olan yol yol tarîkalara denir ki arka ile bilece mümtedd olur; pes müfredi شَلِيلَةٌ [şelîlet]tir. Ve

شَلِيلٌ [Şelîl] Ashâbdan Cerîr b. ʹAbdullâh el-Becelî ceddinin ismidir. Ve Şelîl b. Muhelhil, Ḩâfıż ʹAbdulmu΄min ed-Dimyâṯî şeyhidir.

Vankulu Lugatı - شليل maddesi

اَلْأَشِلَّةُ [el-eşillet] (hemzenin fethi ve şîn’in kesriyle) Cemʹi, zikr olunan siyâb-ı sıgâr maʹnâsına. Ve

شَلِيلٌ [şelîl] Şol palâsa dahi derler ki devenin sağrısına örterler. Ve

شَلِيلٌ [şelîl] Derenin ortasında ʹazîm su akan yere dahi derler.