هَنَاهْ [henâh] (hâ’nın fethiyle) Hâssaten nidâ mevkiʹinde فُلَانٌ maʹnâsına istiʹmâl olunur ki elfâz-ı kinâyedendir; yukâlu: يَا هَنَاهُ Ve bu “ه،ن،و” mâddesinden me΄hûzdur.
هَنَّاكَ [hennâke] (hâ’nın fethi ve nûn’un teşdîdi ve âhirinde kâf-ı hitâb ile) Mekân-ı baʹîde işâret içindir, هُنَاكَ [hunâke] gibi hâ’nın zammıyla; yukâlu: تَجَمَّعُوا مِنْ هَنَّا وَمِنْ هَنَّا أَيْ مِنْ هَهُنَا وَمِنْ هَهُنَا Ve
هَنَاهُ [henâhu] (hâ’nın fethiyle) Filân maʹnâsınadır, nidâya mukârin olduğu hâlde; yukâlu: يَا هَنَاهُ بِزِيَادَةِ هَاءٍ فِي آخِرِهِ تَصِيرُ تَاءً فِي الْوَصْلِ مَعْنَاهُ يَا فُلَانُ Ve bu هَا [hâ] هَنُوكَ [henûke] ve هَنَوَاتٌ [henevât] lafzında olan vâv’dan ʹıvazdır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı