أَبٌ [eb] صَاحِبٌ [ṡâḩib] maʹnâsına istiʹmâl olur, künyelerde olduğu gibi.
Ve sâhib-i Miṡbâḩ’ın ve Râġıb’ın beyânına göre أَبٌّ [ebb] kelimesi istiʹdâd ve teheyyü΄ maʹnâsına mevzûʹ olmakla, sefer ve şitâ için iʹdâda ve cezz ve raʹye kâbil ve müteheyyi΄ olan sebze ve giyâha ıtlâkı ondan müteferriʹdir. İntehâ. Ve
أَبٌّ [ebb] kelimesi masdar olur, seyr ü sefere müteʹallik levâzım ve esbâbı tedârük edip hâzırlanmak maʹnâsına, ke-mâ se-yuzkeru.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı