اَلْأَرَقُ [el-eraḵ] (fethateynle) Gece uyumayıp uykusuz kalmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَرِقَ الرَّجُلُ أَرَقًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا سَهِرَ بِاللَّيْلِ
اَلْأَرِقُ [el-eriḵ] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve
اَلْآرِقُ [el-âriḵ] (طَارِقٌ [ṯâriḵ] vezninde) (ism-i fâʹillerdir) Gece uyumayıp bîdâr olan adama denir. Şârih der ki işbu أَرَقٌ [eraḵ] ki سَهَرٌ [seher] olacaktır, beyne’l-etıbbâ΄ ʹillettir. Eğer ʹilletten nâşî ise o adama أَرِقٌ [eriḵ] ve آرِقٌ [âriḵ] denir, كَتِفٌ [ketif] ve طَارِقٌ [ṯâriḵ] veznlerinde ve eğer lâ-li-ʹilletin ʹâdeti ise أُرُقٌ [uruḵ] denir zammeteynle.
اَلْأَرَقُ [el-eraḵ] (fethateynle) Uyanıklık; tekûlu: أَرِقْتُ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا سَهِرْتَ
اَلْأَرِقُ [el-eriḵ] (hemzenin ve râ’nın kesriyle) Uyanık olan kimse.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı