اَلْأَرْقَشُ [el-erḵaş] (أَحْمَرُ [aḩmer] vezninde) Alaca ve münakkaş nesneye denir.
اَلْأَرْقَشُ [el-arḵaş] (hemzenin ve ḵâf’ın fethiyle) Alaca; yukâlu: جَدْيٌ أَرْقَشُ الْأُذُنَيْنِ إِذَا كَانَ أَذْرَأَ Ve أَذْرَأُ Şol oğlağa derler ki kendi siyâh, kulakları alaca ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı