اَلْإِعْتِذَاقُ [el-iʹtižâḵ] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Başa sarılan dülbendin iki ucunu birden arkaya salındırmak maʹnâsınadır; yukâlu: إِعْتَذَقَ الرَّجُلُ إِذَا أَسْبَلَ لِعِمَامَتِهِ عَذَبَتَيْنِ مِنْ خَلْفٍ Ve bir kimseyi bir nesneye mahsûs kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: إِعْتَذَقَ فُلاَنًا بِكَذَا إِذَا اخْتَصَّهُ بِهِ Ve deveye kendi levnine muhâlif nişân eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: إِعْتَذَقَ بَكْرَةً مِنَ الْإِبِلِ إِذَا أَعْلَمَ عَلَيْهَا لِيَقْبِضَهَا Yaʹnî “Sürünün içinden bir genç deveyi kendi iştirâ΄ ve kabz eylemek için nişânladı.”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı