اَلْجَنَابَةُ [el-cenâbet] (cîm’in fethiyle) ve
اَلْجَنْبَةُ [el-cenbet] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde ve fetehâtla lügattir) Yanda olan nesneye denir; ve minhu: جَنَابَتَا اْلأَنْفِ وَجَنْبَتَاهُ وَيُحَرَّكُ أَيْ جَنْبَاهُ Yaʹnî burnu iki taraflı ihâta eden kanatlarıdır.
اَلْجَنْبَةُ [el-cenbet] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) ve
اَلْجِنَابَةُ [el-cinâbet] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) İsmlerdir, garîbliğe ve bîgâneliğe denir. Ve
جَنْبَةٌ [cenbet] Nâstan çekilip ʹuzlet eylemeğe denir; yukâlu: رَجُلٌ ذُو جَنْبَةٍ أَيِ اعْتِزَالٍ مِنَ النَّاسِ Ve nâhiye maʹnâsınadır. Ve devenin eyegü derisine denir ki ondan ʹulbe düzülür, içine süt sağılır. Ve şol hurde ağaçlara denir ki yaz mevsiminde tâzelenip yapraklanır; ʹalâ-kavlin sebze ile şecer beyninde berzah olan nebâta denir. Ve
جَنْبَةٌ [Cenbet] Esâmî-i ricâldendir. Cenbe b. Ṯâriḵ zamân-ı hilâfet-i Ṡıddîḵ-i Ekber’de iddiʹâ-yı nübüvvet eden Secâḩ nâm ʹavretin mü΄ezzini ismidir. Ve ʹAbdullâh b. Cenbe, imâm-ı nahv olan Muberred’in üstadıdır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı