Kamus-ı Muhit - الحذاق maddesi

اَلْحِذَاقُ [el-ḩižâḵ] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) ve

اَلْحُذَاقُ [el-ḩužâḵ] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) Kesilmiş ip parçalarına denir. Müfredi حِذْقَةٌ [ḩažeḵat]tir, قِطْعَةٌ [ḵiṯʹat] vezninde ve mürâdifdir; tekûlu: تَرَكْتُ الْحَبْلَ حِذَاقًا وَحُذَاقًا أَيْ قِطَعًا ve yukâlu: حَبْلٌ أَحْذَاقٌ كَأَخْلاَقٍ كَأَنَّهُ جَمْعُ حِذَقٍ أَيْ قِطَعٌ جَعَلُوا كُلَّ جُزْءٍ مِنْهُ حِذْقًا

اَلْحَذْقُ [el-ḩažḵ] (ḩâ’nın fethiyle) ve

اَلْحَذَاقُ [el-ḩažâḵ] ve

اَلْحَذَاقَةُ [el-ḩažâḵat] (ḩâ’ların fethiyle) Bir ʹamel ve sanʹatı gereği gibi öğrenip mahâret peydâ eylemek maʹnâsınadır ki uz ve üstâz olmak taʹbîr olunur; قَطْعٌ [ḵaṯʹ] maʹnâsından me΄hûzdur; yukâlu: حَذَقَ الصَّبِيُّ الْقُرْآنَ أَوِ الْعَمَلَ وَحَذِقَ حَذَقًا وَحَذَاقًا وَحَذَاقَةً مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالرَّابِعِ إِذَا تَعَلَّمَهُ كُلَّهُ وَمَهَرَ فِيهِ Bunlarda ḩâ’ların kesriyle de câ΄izdir. Ve

حَذَاقَةٌ [ḩâžâḵat] ve

حَذْقٌ [ḩažḵ] Bir nesneyi kesmek, ʹalâ-kavlin dehre ve bıçkı makûlesiyle kesmek için uzatmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَذَقَ الشَّيْءَ إِذَا قَطَعَهُ أَوْ مَدَّهُ لِيَقْطَعَهُ بِمِنْجَلٍ وَنَحْوِهِ Ve

حَذْقٌ [ḩažḵ] Ekşimek maʹnâsınadır, ke-mâ se-yuzkeru; ḩâ’nın kesriyle de câ΄izdir. Ve bağ davarın ayağına oturup yer eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: حَذَقَ الرِّبَاطُ يَدَ الشَّاةِ إِذَا أَثَّرَ فِيهَا Ve sirke ve hamr makûlesi nesne ağzı yakıp ve burup burtarmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَذَقَ الْخَلُّ فَاهُ إِذَا حَمَزَهُ وَقَبَضَهُ

Vankulu Lugatı - الحذاق maddesi

اَلْحِذَاقُ [el-ḩižâḵ] (ḩâ’nın kesriyle) Bi-maʹnâhu eyzan; yukâlu: حَذَقَ الصَّبِيُّ الْقُرْآنَ وَالْعَمَلَ يَحْذِقُ حِذْقًا وَحَذْقًا وَحَذَاقَةً وَحِذَاقًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا مَهَرَ فِيهِ ve حَذِقَ الرَّجُلُ حِذْقًا dahi bâb-ı râbiʹden lügattır, masdarı meksûrü’l-fâ΄ olmak üzere,عَلِمَ عِلْمًا gibi.